Και ξαφνικά ένα γ@μημένο αεροπλάνο που κουβαλάει μέσα του αυτήν την ομάδα που αγαπάς, πέφτει & γίνεται κομμάτια. Και έτσι απλά, σε δευτερόλεπτα χάνεται μια ολόκληρη ομάδα. Και ο πόνος σου γίνεται βαθύς & ανείπωτος, βουβός & σκληρός. Ισως έχεις κάτσει έτσι ξανά μόνος μετά από μια ήττα ή μετά από έναν αποκλεισμό ή μετά την αποχώρηση ενός παίκτη θρύλου ή μετά το χαμό ενός παίκτη θρύλου.
Μένεις εκεί στην κερκίδα, στο σπίτι σου, μόνος & φεύγεις τελευταίος. Μήπως & ο χρόνος γιατρέψει κάπως τα πληγωμένα σου συναισθήματα. Αυτή τη φορά επιστρέφεις στο γήπεδο, στην κερκίδα, στο σπίτι σου για να μπορέσεις να χωνέψεις πως οι παίκτες που έχεις σε αφίσα πάνω από το κρεβάτι σου & τους έχεις αποθεώσει τόσες φορές στο γήπεδο, δεν υπάρχουν πια. Δεν υπάρχουν.
Μικρέ, κράτα την ομάδα στην καρδιά σου, εκεί μένει για πάντα ότι & να γίνει.
Και ο σύλλογος που λατρεύεις θα ξανασταθεί στα πόδια του. Και θα ξανασηκωθείς από τα τσιμέντα με το κεφάλι ψηλά να χαζεύει μια το παιχνίδι & μια τη μαγική ατμόσφαιρα γύρω σου. Όσοι δεν έχουν αγαπήσει μια ομάδα, δεν έχουν υπάρξει οπαδοί δεν μπορούν να νιώσουν τι συναισθήματα μπορεί να δημιουργήσει μια μπάλα…
rfu.gr
